Privacy Matters

» Balans tussen privacy en veiligheid

Privacy gaat ons aan het hart. Het stelt ons in de gelegenheid om onszelf te zijn zonder de hele tijd in de gaten te worden gehouden. Daarnaast is het een basaal mensenrecht wat ons stukje bij beetje wordt ontnomen.
In de loop der jaren hebben we zelfstandig of op verzoek steeds meer van onze privacy prijsgegeven. Om aanspraak te kunnen maken op betere service of mooie aanbiedingen, of ter bescherming tegen kwaadwillenden. Tegen terrorisme of enge virussen bijvoorbeeld. Soms wordt onze privacy aangetast zonder dat we het door hebben. Als we zomaar bepaalde apps installeren zonder kleine lettertjes of voorwaarden te lezen bijvoorbeeld. Aan al deze ontwikkelingen zitten grote consequenties die moeilijk te keren zijn. Eenmaal opgegeven gebieden van eigen beschikkingsrecht zijn op een later tijdstip moeilijk of onmogelijk weer terug te winnen. Want als je privacy inlevert tegen veiligheid, heb je beide dan nog wel?

Ieder mens heeft het eigen recht om zijn privacy te beperken of te verruimen voor zover deze daartoe in staat is. Iedereen staat het vrij om de meest persoonlijke informatie op een vriendensite of een blog te zetten. We kunnen kiezen voor een bedrijf dat in meer of mindere mate bescherming biedt over onze persoonlijke informatie. Maar in de overheid is geen keuze, want de geschiedenis, maar ook recente ontwikkelingen, heeft uitgewezen hoe snel overheden van koers kunnen veranderen.

Met deze film (uit 2008!) wilden de makers van de website privacymatters.nl (Op initiatief van XS4all, maar de site bestaat inmiddels niet meer) destijds het bewustzijn vergroten over alle aspecten van privacy beperkende maatregelen, van datamining tot beveiligingscamera’s, van loyalty cards tot identiteitsdiefstal. Maar vooral wilden ze iedereen uitdagen de dialoog aan te gaan om op zoek te gaan naar de balans tussen privacy en veiligheid. Als ik de film nu weer bekijk en zie hoe bizar snel alles sinds die tijd gegaan is. Dat alles waar zij zich destijds zorgen om maakten niet alleen is uitgekomen, maar onder Big-tech, ook sneller, uitgebreider en digitaler is geworden, vind ik dat erg confronterend en vraag ik me af of we ooit zullen beseffen dat we het zelf hebben laten gebeuren.